Ik pieker me suf of ik alles wel heb ingepakt, of ik de routeplanner al heb uitgedraaid (NIET DUS! snel even doen), of ik al weet wat ik morgen aantrek, hoe laat ik uiterlijk moet opstaan enz. enz. enz.
En ook de workshops geven zelf wordt ik vreselijk nerveus van. Ik ben iemand die helemaal niet in het middelpunt van de belangstelling wil staan. Maar op een gegeven moment zit je met z'n allen aan tafel, iedereen wordt stil en kijkt naar mij en dan komen de zenuwen echt tot een hoogtepunt. Maar stom genoeg, zodra ik begin met vertellen wat we gaan doen ben ik het helemaal weer kwijt! Daarom vind ik het ook zo leuk om te doen denk ik. Het voelt elke keer weer als een soort overwinning op mezelf.
Maar goed, morgen is het extra speciaal want het is de vrijgezelledag van mijn schoonzusje! Al haar vriendinnen, die ik dus niet ken, doen mee. Dus ben ik nog zenuwachtiger dan normaal.
Ik kan trouwens maar beter naar bed gaan want moet redelijk vroeg weg morgen, maar eerst even stoom afblazen tegen jullie
Ik laat morgen wel weten hoe het ging!
was het de eerste keer voor een workshop?
