kralenboetiek is niet meer....

[Hilde]

40 is inderdaad erg jong. Maar zo te lezen ben je een echte doorzetter, dat blijkt wel hoe ver je al gekomen bent.
Heel jamer voor je, maar ook heel begrijpelijk dat je bent gestopt met je kralenboetiek.

Dat kopiëren van je verhaal is een handige zet. Zo kun je zonder veel extra moeite veel mensen op de hoogte brengen.

Ik wens je nog heel veel sterkte toe.

[CreaCorina]

Heel veel sterkte gewenst!

[juliet]

Hoi Myra, Ik schrik van je verhaal. Wat een zware slag voor jou en je familie.
Ik wens jou heel veel sterkte en de liefde en steun van je familie toe.
liefs Wilma

[Lavilia]

Jeetje wat een narigheid Heel veel sterkte gewenst

[Krijsje1]

Wat erg voor je! Ik wens je heel veel sterkte met alles! Hopenlijk vind je andere bezigheden die je ook voldoening geven! Ik heb bewondering voor je doorzettingsvermogen!

[Jeanette]

Heel veel sterkte!

[Kralina]

Kippevel.....geen woorden.

Het gebeurde is gewoon heel erg, maar ik vindt je ook een enorme doorzetter!

Stoppen met je zaak is dan ook nog eens heel moeilijk. Al je plezier, al je werk om het op te bouwen....
Helaas weet ik hoe moeilijk het is dit op te moeten geven door ziekte. Acceptatie is dan iets wat niet in het vocabulaire voorkomt.

Veel sterkte en volhouden hoor!

[MiekeN]

Je hebt het kunnen navertellen.
Je mag nog bij ons blijven.
Je naasten hoeven je niet te missen.
Je kunt nog bloemen ruiken.
Met de hond knuffelen.
Van lekker eten genieten.
Op fora meedoen.

Ik weet het... ik heb makkelijk praten! Maar... lieve Myra... count your blessings! Ik wed dat je familie dolgelukkig is dat je er nog bent! Zelfs al is dat een tikkie langzamer!

Luister, lieverd... en ik meen het... ik heb erg veel digitale spullen verzameld door de jaren heen voor mezelf (rijgpatronen, recepten, digitaal scrapbooking, etc), maar ook voor mijn pleegdochter, de onderwijzeres en de pleegdochter die met gehandicapten werkt.
Als je besloten hebt tot een andere, nieuwe hobby, die je met je handen wel kunt... laat het me maar weten, dan zullen we eens kijken of ik iets voor je heb of je kan helpen met het vinden van dingen!

Niet stil blijven zitten, meissie... geniet van wat je nog wel hebt!



MiekeN

[Algante]

Lieve Myra,

Wat geweldig dat je het overleefd hebt en er intussen weer redelijk bovenop gekomen bent, het zal beslist een heleboel pijn en moeite hebben gekost. Het is wel erg jammer dat je moet stoppen met iets waar je zoveel plezier aan beleefde, maar goed dat je de knoop hebt doorgehakt, kun je in ieder geval weer plannen maken wat je gaat doen met de vrijgekomen (?) tijd. Sterkte met nog verder revalideren en een hele fijne tijd toegewenst. Hopelijk knap je weer (heel dicht bij) 100% op en kun je weer alles doen wat je wilt.

Veel liefs.

[De Sierkip]

Hallo Myra,

Ik ken je niet en weet ook niet goed wat te zeggen. Ik heb je verhaal met verbijstering zitten lezen. We zijn van dezelfde leeftijd, als ik me probeer voor te stellen hoe mijn leven zo plotsklap zou veranderen, zo ingrijpend, dat kan ik niet...
Heel dapper dat je de beslissing genomen hebt te stoppen met je boetiek. Maar het zal met pijn in je hart zijn. Ik hoop dat je toch verder op zult knappen dan wat er voorspeld is. Blijven hopen en blijven knokken!! En geniet van alles en iedereen om je heen!!! Pluk de dag!! Het leven heb je in ieder geval nog!!
En ik hoop voor je dat er iets anders in je leven mag komen waar je uiteindelijk net zoveel plezier aan zult beleven als aan je boetiek en het sieraden maken.
Heel veel sterkte!!

Groetjes, Simone

[Mar-JoYa]

Lieve Myra,

ik denk en voel momenteel heel veel, ik zou het je allemaal graag laten weten, maar kan het even niet onder woorden brengen.... daarom nu alleen even:

Wat vind ik je dapper en wat kom je ondanks alles (misschien dankzij alles?) sterk over

[Irene van der Maas]

Ik vind het heel erg voor je ! En zeker omdat je door deze gebeurtenis je hobby niet meer kunt uitoefenen.
Maar, blijf hoop houden. Ikzelf heb een herseninfarct gehad toen ik 27 was. Ik was deels blind, en daar heb ik nu nog steeds last van. Enorme vergeetachtigheid, vaak verward....Ik kan bijvoorbeeld zoeken naar mijn sleutels, die gewoon voor me op tafel liggen. Ik heb wel gemerkt dat ik door de jaren heen steeds beter kan omgaan met de ellende die het infarct heeft veroorzaakt.
Ik heb nog wel regelmatig dat ik bijvoorbeeld in de supermarkt sta en geen idee heb wat ik daar nou loop te doen, wat ik ook al weer kwam kopen, en mijn pincode ben ik dan al helemaal kwijt....
Ik wens je in ieder geval sterkte en hoop dat je nog een beetje gaat 'bijkomen', zoals bij mij ook is gebeurd.....

[MiekeN]

Door medicijnen heb ik ook af en toe vlagen dat ik dingen vergeet. Manlief heeft toen dozenvol met "clip badges" (witte kaartjes van 9 x 6 cm) voor me gekocht en toevallig had ik nog een mooi, zijden, chinees mapje waar ze precies inpassen. Ik heb dus altijd dat mapje in mijn tas en een stapeltje bij de pc liggen. Beschreven kaartjes mogen nergens anders dan op die twee plekken en in mijn jaszak zitten (vaste regel, anders weet ik weer niet waar ik de kaartjes gelaten heb! *lach).

Als ik onderweg iets heb wat ik moet onthouden en ik heb geen pen bij de hand of zo, spreek ik de dictafoonfunctie van mijn telefoon in. Voor op mijn werk heb ik een dictafoon, waarvan ik de bandjes door een programma in geschreven tekst kan laten omzetten, maar het zou ook te doen zijn om ze even uit te typen; het zijn meestal korte instructies, die meer bedoeld zijn dus om dingen niet te vergeten. Te vergelijken met een kattebelletje dus. Erg veel en lang schrijven kan ik niet, dus is dat mijn werk-oplossing. En niemand vindt het gek Het gebeurt zelfs wel eens dat iemand ziet dat ik bezig ben en dan zelf iets inspreekt.


Mieke

[bebiezjoe]

Hoi Myra,

Wat een verdrietige situatie, maar fijn dat je er nog bent.
Het spreekwoord elk huisje heeft zijn kruisje is inderdaad waar, alhoewel bij de één wel zwaarder dan bij de ander. Mijn oma zei altijd, tel wat je hebt en niet wat je mist. Ik probeer mij, ondanks dat er in mijn leven ook al wat grotere tegenslagen zijn geweest, wel op te richten.
Heel veel sterkte, suc6 voor jou en je familie

Bebiezjoe
Bea

[Annemie]

Wat een heftig verhaal. Heel veel sterkte.